Από το συνδυασμό «Πρώτα η Πελοπόννησος» του Μ. Μάκαρη αναφέρεται:
«Μάκαρης, Σιάτος, Μερμίγκης : Αμετανόητη η Περιφερειακή Αρχή Πτωχού. Εξακολουθεί και εμπαίζει τους ελαιοπαραγωγούς για την αποτυχημένη δακοκτονία
Φέραμε ως παράταξη «Πρώτα η Πελοπόννησος» ως εκτός ημερήσιας διάταξης στο Περιφερειακό Συμβούλιο το πολύ σοβαρό θέμα της ανεπαρκούς δακοκτονίας και της εκτεταμένης δακοπροσβολής που έπληξε την ελαιοπαραγωγή οδηγώντας στην απόγνωση χιλιάδες αγρότες της Πελοποννήσου.
Η Περιφερειακή Αρχή, όμως, δεν ανέλαβε καμία ευθύνη για την αποτυχία. Επέλεξε τη μετάθεση ευθυνών – στον καιρό, στη νομοθεσία, στο Υπουργείο- αρνήθηκε να αναγνωρίσει τα λάθη της και εμφανίστηκε αμετανόητη, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Δεν ακούστηκε ούτε μια συγγνώμη. Αυτή η στάση δεν είναι μόνο πολιτικά προβληματική, δημιουργεί και σοβαρό κίνδυνο να επαναληφθούν τα ίδια λάθη και το 2026, με νέες απώλειες για τους παραγωγούς και την τοπική οικονομία.
Η φετινή δακοπροσβολή στην Πελοπόννησο δεν είναι μια ακόμη “κακή χρονιά”. Είναι μια καθαρή διοικητική αποτυχία, με συγκεκριμένα αίτια, συγκεκριμένους υπεύθυνους και – δυστυχώς – δραματικές συνέπειες για τους παραγωγούς μας.
Η διαδικασία της δακοκτονίας είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της Περιφέρειας. Και η Περιφέρεια Πελοποννήσου φέτος απέτυχε:
1.Απέτυχε να ολοκληρώσει έγκαιρα τους διαγωνισμούς.
2.Απέτυχε να οργανώσει σωστά την παγιδοθεσία.
3.Απέτυχε να ελέγξει τους αναδόχους και την τήρηση των συμβάσεων.
4.Απέτυχε να προλάβει αυτό που σήμερα εξελίσσεται σε σοβαρό οικονομικό πλήγμα για χιλιάδες οικογένειες.
Σε πολλές περιοχές οι πρώτοι, κρίσιμοι ψεκασμοί χάθηκαν. Άλλες έμειναν μόνο με ένα ή δύο περάσματα. Σε ορισμένες κοινότητες δεν έγινε καν ψεκασμός. Τα συνεργεία ήταν ελλιπή, οι επιβλέψεις σποραδικές, οι αναφορές των παραγωγών αγνοήθηκαν. Και ο δάκος έκανε αυτό που πάντα κάνει όταν βρίσκει κενό: κατέστρεψε την παραγωγή.
Σήμερα οι παραγωγοί ρωτούν ένα πράγμα:
«Ποιος θα μας αποζημιώσει;»
Και έχουν απόλυτο δίκιο.
Ο ΕΛΓΑ δεν καλύπτει τη δακοπροσβολή, γιατί θεωρείται ζημιά που μπορεί και πρέπει να προλαμβάνεται από το κράτος. Άρα η ευθύνη επιστρέφει στην Περιφέρεια και στην Πολιτεία.
Ας το πούμε καθαρά:
Η Περιφέρεια οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για την αποτυχία της φετινής δακοκτονίας και να διεκδικήσει άμεσα – χωρίς χρονοτριβές – ειδική κρατική ενίσχυση de minimis για να αποζημιωθούν οι παραγωγοί. Το Υπουργείο έχει ξαναδώσει τέτοιες ενισχύσεις, υπάρχει θεσμικό εργαλείο, άρα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για καθυστερήσεις.
Παράλληλα, η Περιφέρεια οφείλει να προχωρήσει:
1.σε πλήρη έλεγχο των συμβάσεων,
2.σε επιβολή των προβλεπόμενων ρητρών στους αναδόχους που δεν εκτέλεσαν το έργο,
3.σε άμεσο επανασχεδιασμό του μοντέλου δακοκτονίας, με διαφάνεια, επάρκεια προσωπικού και ουσιαστικές επιβλέψεις στο πεδίο.
Οι αγρότες της Πελοποννήσου δεν ζητούν χάρη, ζητούν δικαιοσύνη.Ζητούννα μην πληρώνουν εκείνοι τα λάθη της διοίκησηςκαι να σταματήσει επιτέλους η ετήσια επανάληψη των ίδιων προβλημάτωνπου οδηγούν σε απώλειες παραγωγής, εισοδήματος και αξιοπρέπειας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορούμε να μιλάμε για «στήριξη του πρωτογενούς τομέα», όταν αφήνουμε τους ελαιοπαραγωγούς να σηκώνουν μόνοι τους το βάρος μιας κρατικής αποτυχίας.
Η Περιφέρεια πρέπει σήμερα να δεσμευτεί σε τρία συγκεκριμένα σημεία:
- Ανάληψη ευθύνης από την Περιφέρεια και την Πολιτεία για την αποτυχία της δακοκτονίας
- Άμεση διεκδίκηση κρατικών αποζημιώσεων για τους πληττόμενους παραγωγούς.
- Επανεκκίνηση του συστήματος δακοκτονίας με επαγγελματισμό, διαφάνεια και αξιοπιστία, ώστε να μην ξαναζήσουμε τα ίδια. Η δακοκτονία θα πρέπει να γίνεται αποκεντρωμένα με ευθύνη των τοπικών κοινοτήτων και των τοπικών συνεταιρισμών.
Ο αγροτικός κόσμος της Πελοποννήσου δεν αντέχει άλλη μια τέτοια χρονιά.
Και εμείς δεν δικαιούμαστε να μείνουμε θεατές».
